Death Whisperer 2 (2024) ธี่หยด 2

นักแสดง

ณเดชน์ คูกิมิยะ 

เดนิส เจลีลชา คัปปุน

กาจบัณฑิต ใจดี

พีระกฤตย์ พชรบุณยเกียรติ

ณัฐชา นีน่า เจสซิกา พาโดวัน

ผู้กำกับ : ทวีวัฒน์ วันทา

รีวิว  Death Whisperer 2 (2024) ธี่หยด 2

majorcineplex

พูดตรง ๆ เข้าประเด็นเลยก็คือ   เป็นภาพยนตร์ภาคต่อที่อัปเกรดจากภาคแรกได้ยอดเยี่ยม มันคือการพัฒนาของปมแล้วขยี้พัฒนาการของตัวละครตัวละครได้ แบ่งซีนให้ทุกคนอย่างลงตัว ไม่ทำให้บทของพี่ยักษ์เด่นเกินจนกลบเสน่ห์ของตัวละครอื่น ๆตัวหนังที่การผสมผสานระหว่างความเป็นหนังผจญภัย และหนังสยองขวัญแนวบ้านผีสิง การแบ่งพาร์ทเล่าเรื่องค่อนข้างชัดเจน ผูกโยงเข้าหากันในช่วงท้ายอย่างลงตัว เสียงและดนตรีประกอบของภาพยนตร์มาได้ถูกจังหวะ ไม่มากไป ไม่น้อยไป ปลุกเร้าอารมณ์ให้คล้อยตามไปจนจบ

การกลับมาของผีชุดดำก็ได้ให้เหตุผลรองรับได้สนิทใจ ขณะที่ตัวละครอย่างจ่าประพันธ์กลับบอกเหตุผลการกลับมาโดยไม่ได้ใส่ใจนัก ชวนให้เราตั้งคำถามว่า รอดมาได้จริง ๆ เหรอในส่วนของตัวละครหลักอย่าง พี่ยักษ์ (แบร์รี – ณเดช คูกิมิยะ) ยังคงพราวเสน่ห์ไม่เปลี่ยนแปลง ทั้งฝีปาก ฝีมือปืน ความหัวร้อนความแค้น และความห่วงใยครอบครัว มาครบถ้วน ยิ่งมีส่วนให้พี่ยักษ์พลั้งพลาด มันยิ่งทำให้เรื่องเข้มข้นขึ้นกว่าเดิม

การเกลี่ยบทของตัวละครทำได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว ตัวละครฝั่งครอบครัวตัว ย. เองต่างก็ได้มีซีนน่าจดจำของตัวเองทุกคน ตัวหนังได้มอบฉากสยองให้ทุกคนอย่างเท่าเทียมอีกหนึ่งเรื่องที่อยากชื่มชมก็คือ งานด้านเมคอัพและคอสตูม ทั้งหมดพอดีกับเรื่องราวไปหมด เราจึงกล้าพูดเลยว่า   คือหนังภาคต่อที่ไม่ได้ทำมาเพื่อเกาะกระแสภาคแรก แต่นี่คือการต่อยอดเรื่องราวและผลักดันไปจุดสุดทาง แม้ว่าตอนจบที่เหมือนจะสมบูรณ์ แต่เราก็แอบลุ้นว่าถ้ามี ธี่หยด 3 มาต่อ มันก็คงน่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว

beartai

ภาคนี้เป็นเรื่องราวที่ได้แรงบันดาลใจจากตัวละคร รวมทั้งการดัดแปลงโครงเรื่องบางส่วนจาก ‘ธี่หยด…สิ้นเสียงครวญคลั่ง’ นิยายภาคจบที่หยิบเอาเรื่องราวของลุงยักษ์มาขยายเป็นตัวละครหลักในภาคนี้ รวมเข้ากับตำนานปอบตาพวง ที่เคยถูกบันทึกเอาไว้ในหนังสือวชิรญาณวิเศษ เล่มที่ 8 แผ่นที่ 10 ซึ่งถือเป็นเอกสารชิ้นแรกของสยามที่มีการบันทึกเรื่องราวตำนานของปอบตาพวง หรือผีปอบแห่งเมืองอุตรดิตถ์ ที่ถูกนำมาดัดแปลงด้วยการเพิ่มเรื่องราวเชิงประวัติศาสตร์ และดัดแปลงให้กลายเป็นคาแรกเตอร์จอมขมังเวทย์ที่มีแบ็กกราวนด์เชื่อมโยงกับผีชุดดำ รวมเข้ากับเรื่องราวการออกผจญภัยไล่ล่าตาพวงและผีชุดดำ

ถ้าภาคแรกคือหนังสยองขวัญที่ขับเคลื่อนด้วยความน่ากลัวของผีชุดดำ ฉากโหดเสียวสันหลัง การดีไซน์เสียงคำว่า ‘ธี่หยด’ และเพลง “โปรดเถิดดวงใจ” ของ ทูล ทองใจ ที่กลายเป็นความหลอนหลังดูหนังจบ รวมทั้งเหตุการณ์และเส้นเรื่องที่คิดมาเพื่อเล่นกับโลเคชันบ้านของครอบครัวใน จ. กาญจนบุรี (และทำให้บ้านเหมือนเป็นตัวละครตัวหนึ่งไปด้วยโดยปริยาย) ส่วนภาคนี้มีความแตกต่างด้วยการขยายเรี่องราวออกไปผจญภัยนอกสถานที่มากขึ้น ตัวหนังก็เลยมีส่วนผสมของหนัง Action-Horror ที่ผสมกลิ่นความเป็นหนังผจญภัยในป่าอาถรรพ์เร้นลับที่แอบชวนให้นึกถึง ‘The Mummy’ (1999) หรือนิยาย ‘เพชรพระอุมา’ ในขณะที่โลเคชันโรงแรมก็ชวนให้นึกถึงบรรยากาศโรงแรมผีแบบ ‘The Shining’ (1980) ที่มีบรรยากาศแตกต่างออกไปจากภาคแรกมากพอสมควร

และมันก็ทำให้ภาคนี้กลายเป็น ‘ภาคแห่งการแก้แค้น’ ของพี่ยักษ์อย่างแท้จริงเลยครับ และเรียกว่าเปลี่ยนกันตั้งแต่วินาทีแรกของหนังด้วย เพราะเปิดมาเราก็จะได้เห็นพี่ยักษ์ในมาดของ แอช วิลเลียมส์ ใน ‘Evil Dead’ ที่ไม่ได้มีดีแค่ปืนลูกซองบรรจุลูกปืนพิสมร แต่เราจะได้เห็นณเดชน์ออกมาซัดผี คือซัดแบบประเคนหมัดเท้าเข่าศอกแบบไม่มียั้ง แถมอีกอย่างที่ตัวหนังขยายจากภาคแรกแล้วเอามาใช้ในภาคนี้ได้เต็มเบอร์ก็คือการดีไซน์ให้ผีพูดได้ แถมพ่วงด้วยคาแรกเตอร์พี่ยักษ์ที่แสนจะปากจัด ก็เลยทำให้เราได้เห็นพี่ยักษ์ออกมายืนด่าผีกันโต้ง ๆ เป็นอะไรเวรี่เซอร์เรียลแต่โคตรมัน

แล้วอีกอย่างที่ผู้เขียนทึ่งก็คือ แม้บรรยากาศมันจะเต็มไปด้วยความสยองเดือด ๆ ผู้กำกับก็ยังอุตส่าห์แทรกมุกจังหวะนรกผิดที่ผิดเวลา แต่ถูกจังหวะเอาไว้เรียกเสียงฮาตูมใหญ่ได้อีกต่างหาก เอากับเขาสิ แต่พาร์ตผีในโรงแรมนี่ก็เรียกได้ว่าค่อนข้างกลับไปใช้แนวทางสยองแบบซีเรียสค่อนข้างเยอะเหมือนกัน โดยเฉพาะฉากของแม่เย็น หยาด และน้องยี่ที่ลุ้นหลังเกร็งเหมือนกัน ก่อนจะเจอกับจุดไคลแม็กซ์ที่กลับมาเป็น Action-Horror โดยเฉพาะช่วง 30 นาทีสุดท้ายนี่คือแบบว่านรกแตกสลัด ๆ เป็นการสู้ผีที่สะใจโคตร ๆ แต่ก็ยังมีพาร์ตดราม่าซึ้ง ๆ เกี่ยวกับครอบครัวเข้ามาแทรกอารมณ์ด้วยนิดหน่อย

ขอบสหนัง

คงพูดได้อย่างเต็มปากว่า  คือหนังไทยที่สร้างมาเพื่อความบันเทิงอย่างแท้จริง หนังมันสนุกแบบสนุกมากๆ หลายๆองค์ประกอบของหนังที่ถูกแบ่งเป็นพาร์ท แต่ไปด้วยความมันส์แบบสากลที่ติดตามแบบ มันดูไม่เบื่อจริงๆ พาร์ทป่าก็สนุก พาร์ทโรงแรมก็ชวนระทึก โอ้ยยดีคนละอย่าง
.
น่าจะเป็นภาพยนตร์ที่ทีมงานเขาค่อนข้างฟังเสียงคนดูพอสมควร ทีมงานทราบดี ว่าภาคแรกมีจุดเสียและจุดตรงไหนที่คนดูรู้่สึกไม่ชอบ เขาเอาสิ่งเหล่านั้นไปปรับแก้ไขและปรุงแต่งมันให้ดูเข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น พร้อมทั้งเสริมในหลายๆสิ่งที่เป็นด้านดีจากภาคแรกที่หลายๆเสียงต่างชื่่นชมให้มีรสชาติที่จัดจ้านมากขึ้น แถมเสริฟหนักข้อมากขึ้น
.
หากคุณหลงรัก ธี่หยด ภาคแรก ภาคนี้คุณจะหลงรักมันขึ้นแบบทวีคูณ คนดูอยากอะไรเขาก็ให้ดูแบบนั้นแหละ แต่หากคุณเฉยๆกับภาคแรก ภาคนี้อาจจะเป็นหนังที่ทำให้คุณสนุกขึ้นอย่างแน่นอน ผมกล้ารับประกัน ฉากไล่ล่า ฉากบวกผี แบบมันส์แบบทวีคูณจริงๆ แถมฉากฮาจังหวะใส่ ไอ้เหี้ย!ดีเหี้ยๆ แม่นจังหวะมากกก ใส่มาโคตรอร่อย ทุกๆมุกของหนังผมเชื่อว่าคุณจะเอนจอยกับมันเกือบหมดตามที่ผู้สร้างเขาใส่มาแน่นอน แทบไม่มีมุกไหนจางเลย ตรงนี้ขอให้เครดิตพี่แฉะ ที่รับบทเป็นจ่าประพันธ์
.
ผมอยากให้ทุกคนจับตาผู้กำกับนามว่า พี่คุ้ย ทวีวัฒน์ วันทา ไว้นะ เพราะผมเชื่อได้เลย ต่อจากนี้อีกหลายๆปี เราจะได้เห็นผลงานระดับเทพๆของพี่แกออกมาอีกแน่นอน แม้แกอาจจะไม่ใช่ผู้กำกับหน้าใหม่แต่อย่างใด กำกับหนังมาก็มาก แต่แกก็คือผู้กำกับที่เป็นดั่งเพชรเม็ดงามของวงการหนังไทย ที่ถึงเวลาแกฉายแสงยาวๆแล้ว
.
ผมนับถือการทำหนัง ของพี่คุ้ยมากๆ การกำกับของพี่แกในหนังเรื่องนี้มันไปในทางสากลเลย หลายๆซีนของหนังเรื่องนี้ มันเล่นน้อยแต่ได้มาก ซึ่งตรงนี้เครดิตใหญ่ๆต้องยกให้แกเลย แกทำการขับเคลื่อนเนื้อเรื่องเก่งมากกก แถม ธี่หยด2 ยังเป็นโปรเจคที่มีขอบเขตเวลาอย่างจำกัดอีก แกยังสามารถทำได้ขนาดนี้ ผมขอชาบูแกเลย ต่อจากนี้ผมอยากเห็นพี่เขาทำหนังที่สเกลใหญ่ขึ้นจริงๆ และเชื่อเลยมันจะต้องออกมาดี พี่สร้างหนังบันเทิงๆมาให้ผมดูอีกนะครับ ฉากเปิดเรื่อง พี่แกแม่งกำกับมันส์จนอยากเห็นหนังสงครามจากพี่แกเลย
.
ส่วนอย่างสุดท้ายที่ไม่ชมไม่ได้ นั่นก็คือคนที่ทำให้หนังเรื่องนี้กลมกล่อมอันเป็นที่สุด นั่นก็คือฝั่งนักแสดง
ณเดชน์ คูกิมิยะ คุณไม่ใช่นักแสดงธรรมดาแล้ว คุณแม่งคือโคตรนักแสดงเลย ทุกๆซีนของณเดชน์ในหนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยความเท่ เท่แล้วเท่อีก เท่แบบวัวตายความล้ม ผู้ชายอย่างผมยังหลงแกเลย และเพราะแกนี่แหละ ทำให้คาแร็คเตอร์ พี่ยักษ์ คือหนึ่งในคาแร็คเตอร์ที่เท่ที่สุดของวงการภาพยนตร์หนังไทยแบบไม่มีข้อสงสัยใดๆเลย
.
ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ ผมว่าภาคนี้ไม่มีใครติดขัดแบบภาคที่แล้วเลย ดีขึ้นจริงๆ แต่ยังไงคนที่ต้องชมก็คือน้องนีน่า น้องแม่งเก่งจังวะ ไม่แปลกใจที่ใครหลายคนจะยกให้น้องคือ นักแสดงผู้ใหญ่ในร่างเด็ก
.
ส่วนหากจะให้หาข้อติ หนังมันก็มีตลอดทางแหละ หนังมันไม่ได้สมบูรณ์แบบ คือผมรู้สึกว่า จังหวะบางจังหวะมันน่าจะบิ้วให้คมๆมากกว่านี้หน่อย ผมอยากเห็นกราฟหนังมันไปสุดกว่านี้ รวมถึงตัวละครบางตัวแอบใช้ไม่คุ้มเท่าไร
คะแนน 8.5/10