Malibus Most Wanted (2003)

นักแสดง

Taye Diggs  เทย์ ดิกส์

Anthony Anderson

Blair Underwood / แบลร์ อันเดอร์วู้ด

ผู้กำกับ จอห์น ไวท์เซลล์
รีวิวหนัง Malibus Most Wanted (2003)

ไม่ค่อยเหมือน Kung Fu Hustle สักเท่าไร แต่ก็ฮาดี
ฉันพยายามขายหนังเรื่องนี้ให้เพื่อนๆ ฟัง ซึ่งเป็นหนังที่ฉันชอบ ฉันเลยบอกให้พวกเขาคิดว่าหนังเรื่องนี้เป็น “ไอ้เวร” ของยุคสหัสวรรษใหม่ คุณรู้ไหมว่า ไอ้โง่ไร้เดียงสาใช้ชีวิตโดยไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นใคร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองมีความสามารถ (หรือความบกพร่องของตัวเอง) และที่สำคัญที่สุด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ มองเขาอย่างไร

ความวุ่นวายจึงเกิดขึ้น เป็นเรื่องน่าอายระดับโลกมากๆไอเดียของแร็ปเปอร์ที่โง่ที่สุดในโลกอาจดูหนักหนาพอสำหรับการแสดงสเก็ตช์ยาว 4 นาทีใน SNL หรือใน Living Color แต่ผู้สร้างซึ่งมีเจมี่ เคนเนดี้ผู้ยอดเยี่ยมเป็นศูนย์กลางของเรื่อง ได้ทุ่มสุดตัว โดยใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่งในการแยกแยะความเป็นไปได้ทั้งหมดของคอนเซปต์นี้ น่าแปลกที่เวลาที่ใช้ไปนั้นคุ้มค่ามาก มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายในเรื่องนี้มากกว่าในหนังของสตีฟ มาร์ติน สถานการณ์ต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย และมีโอกาสสำหรับการแสดงที่น่าทึ่ง

คือภาพยนตร์คัลท์แห่งอนาคต อารมณ์ขันอาจไม่เทียบเท่ากับ Airplane หรือ Kung Fu Hustle และในความเป็นจริงแล้ว ดูเหมือนจะออกมาจากจุดต่ำสุดของภาพยนตร์ตลกวัยรุ่นแบบมัลติเพล็กซ์ที่เน้นโฆษณาเกินจริง ซึ่งฉันและคนอื่นๆ บ่นถึงเป็นประจำ แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้แทบจะแตะต้องกับอัจฉริยภาพของการ์ตูนที่สร้างแรงบันดาลใจได้ ซึ่งค่อนข้างคลุมเครือ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายลักษณะของภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างไร แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่โง่เขลาและเกือบจะดูหมิ่นดูแคลนก็ตาม ซึ่งทำให้ฉันอดหัวเราะไม่ได้สองสามครั้ง และเรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้มได้อย่างเต็มที่ นี่อาจเป็นภาพยนตร์ที่มีรสนิยมพิเศษ แต่ถ้าคุณเปิดใจกับมัน มันก็คุ้มค่าที่จะลอง

9 จาก 10 ดาว

แบรด กลักแมน หรือ “แบรด-แรด” ทำตัวเหมือนคนในละแวกนั้น ทั้งๆ ที่เขาเป็นคนผิวขาวและอาศัยอยู่ในย่านคนรวยในมาลิบู เขาทำลายการเลือกตั้งผู้ว่าการรัฐของพ่อของเขา และเขากับทีมงานก็เกิดความคิดที่จะส่ง “แบรด” ไปที่ละแวกนั้นเพื่อเปลี่ยนเขาให้กลับเป็นเด็กผิวขาวอีกครั้ง หนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและเป็นหนังตลกที่ยอดเยี่ยม

Bill Gluckman เป็นวุฒิสมาชิกชาวยิว ผู้มั่งคั่ง จากมาลิบู รัฐแคลิฟอร์เนียซึ่งกำลังลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนียลูกชายของเขา แบรด เป็น ” เอ็มมิเน็ม ” ที่อยากเป็น “คนขี้แพ้” โดยชอบใช้ชื่อเล่นว่า “บี-แรด” แม้ว่าจะมีชีวิตที่ร่ำรวยและมีรายได้เพียงพอก็ตาม ผลที่ตามมาคือ สมาชิกในทีมหาเสียงของนายกลักแมนเริ่มกังวลว่าพฤติกรรมที่โง่เขลาและแปลกประหลาดของแบรดจะทำลายโอกาสที่พ่อของเขาจะได้รับเลือกตั้ง

สมาชิกทีมรณรงค์จ้างนักแสดงสองคนคือฌอนและพีเจ ซึ่งไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตในเมืองมากกว่าบี-ราดเลย เพื่อมารับบทเป็นสมาชิกแก๊ง พวกเขาจับตัว บี-ราดไป และพาไปที่เซาท์ ลอสแองเจลิสซึ่งชอนดรา ลูกพี่ลูกน้องของพีเจอาศัยอยู่ และพวกเขาหวังว่าบี-ราดจะ “กลัวจนตัวสั่น” หลังจากที่ได้เห็นว่าชีวิตในเมืองเป็นอย่างไรจริงๆ ทั้งสามคนทำกิจกรรมที่อันตรายเล็กน้อย เช่น การลักขโมยของเล็กๆ น้อยๆ เพื่อโน้มน้าวบี-ราดให้กลับบ้าน

ทั้งสามกลายเป็นศัตรูกันโดยไม่ได้ตั้งใจ และบังเอิญได้พบกับหัวหน้าแก๊งหนึ่งที่ชื่อว่าเทค หลังจากที่บังเอิญไปเจอเขาที่คลับแห่งหนึ่ง และเขายังเป็นอดีตแฟนของชอนดราด้วย ในระหว่างนั้น บี-ราดก็เริ่มมีความรู้สึกกับชอนดรา ซึ่งตอนแรกชอนดราไม่ประทับใจและรำคาญ แต่ค่อยๆ เริ่มเพลิดเพลินกับการอยู่กับบี-ราด และในที่สุดก็เริ่มชื่นชมเขาในสิ่งที่เขาเป็นจริงๆ

B-Rad พบว่าการเดินทางทั้งหมดเพื่อมุ่งหน้าไปยัง South Central เป็นเพียงกลอุบายเพื่อให้เขากลัวกิริยาท่าทางของเขา และในไม่ช้าก็ลงมือจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง โดยพลิกสถานการณ์กลับมาใส่ผู้ที่พยายามจับกุมเขา ความประมาทของเขาทำให้ทั้งสามคนถูกลักพาตัวโดย Tec และลูกเรือของเขาโดยที่ B-Rad ไม่รู้ ซึ่ง B-Rad คิดเอาเองว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของการกระทำนั้น Tec เริ่มประทับใจกับวิธีการข่มขู่ที่ B-Rad แสดงออกมาเป็นผลจากการเล่นเกม Grand Theft Auto ในไม่ช้า แต่น่าเสียดายที่ในงานปาร์ตี้ที่บ้าน B-Rad เกือบจะถูก Tec ยิงเพราะเข้าใจผิดกับ Shondra เขายิงเท้าตัวเองโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เท้าของเขาเกือบจะเฉี่ยวเขาเนื่องจากเล็งไม่ดี