ดูหนัง Long Time Dead (2002) เกมสยอง เล่นแล้วตาย
“ผีถ้วยแก้ว” หรือ “Ouija Board” คืออุปกรณ์ลองของสุดคลาสสิกที่เป็นพล็อตหนังมาแล้วนับไม่ถ้วน และ Long Time Dead คือหนังสยองขวัญสัญชาติอังกฤษที่หยิบเอาความน่ากลัวนี้มาผสมกับสไตล์หนัง “Slasher” (หนังไล่เชือด) ได้อย่างลงตัวและน่าตื่นเต้น วันนี้เราจะมา “ดูหนัง” ที่จะทำให้คุณต้องลุ้นระทึกไปกับการหนีตายของกลุ่มวัยรุ่น และที่สำคัญ… คุณอาจจะได้เห็นซูเปอร์สตาร์คนหนึ่งในบทบาทแรกๆ ของเขาด้วย!
เรื่องย่อ
เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อกลุ่มนักศึกษาชาวอังกฤษกลุ่มหนึ่งกลับมาจากปาร์ตี้สุดเหวี่ยง และด้วยความคึกคะนอง พวกเขาตัดสินใจเล่น “ผีถ้วยแก้ว” เพื่อติดต่อกับวิญญาณ แต่การละเล่นที่ควรจะจบลงด้วยความสนุกกลับกลายเป็นความสยอง เมื่อวิญญาณที่พวกเขาอัญเชิญมาได้สะกดคำว่า “ALL DIE” (ตายทั้งหมด) ก่อนที่แก้วจะระเบิดแตกกระจาย! แม้ทุกคนจะพยายามคิดว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุ แต่แล้วฝันร้ายก็กลายเป็นจริง เมื่อเพื่อนในกลุ่มเริ่มเสียชีวิตไปทีละคนอย่างโหดเหี้ยมและปริศนา พวกเขาตระหนักได้ในทันทีว่า… สิ่งที่พวกเขาปลดปล่อยออกมาในคืนนั้น ไม่ใช่วิญญาณธรรมดา แต่มันคือ “ญิน” (Djinn) ปีศาจร้ายจากตำนานอาหรับที่กำลังออกไล่ล่าพวกเขาตามคำสาป! กลุ่มเพื่อนที่เหลือรอดจึงต้องแข่งกับเวลาเพื่อสืบหาที่มาของปีศาจร้ายและหาวิธีหยุดยั้งมัน ก่อนที่คำทำนาย “ตายทั้งหมด” จะกลายเป็นความจริง
อ่านรีวิวก่อน ดูหนัง
เกร็ดน่ารู้: นี่คือหนึ่งในผลงานภาพยนตร์เรื่องแรกๆ ของซูเปอร์สตาร์แถวหน้าอย่าง “ทอม ฮาร์ดี้” (Tom Hardy)! เขาปรากฏตัวในบทบาทสมทบเล็กๆ ในเรื่องนี้ เป็นอะไรที่แฟนๆ ต้องไปย้อนหาดูกัน! คือหนัง Slasher ที่ซื่อสัตย์ต่อแนวทางของตัวเองอย่างแท้จริง มันอาจจะเดินตามสูตรสำเร็จของหนังแนวนี้ (กลุ่มวัยรุ่น > ทำเรื่องโง่ๆ > ปลดปล่อยปีศาจ > ตายทีละคน) แต่มันก็ทำออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพและดูสนุก แม้หนังอาจจะไม่ถูกใจนักวิจารณ์สายแข็ง แต่มันคือ “หนังป๊อปคอร์นสยองขวัญ” ที่สมบูรณ์แบบสำหรับคืนวันศุกร์ เป็นหนังที่ดูสนุกกับกลุ่มเพื่อนและทำหน้าที่มอบความบันเทิงสยองขวัญได้เป็นอย่างดี ⭐ 7/10 กลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่บังเอิญเป็นเพื่อนร่วมห้อง/เพื่อน ได้ใช้เวลาว่างจากตารางงานปาร์ตี้อันแสนยุ่งเหยิงไปเล่นกระดานวิญญาณแบบด้นสด ทันใดนั้นพวกเขาก็เผลอเรียกยักษ์ออกมา แล้วบอกว่าทุกคนจะต้องตาย เป็นหนังที่ค่อนข้างยุ่งเหยิง ยิ่งน่าหงุดหงิดมากขึ้นไปอีกเมื่อมีฝีมือโผล่มาให้เห็นเป็นระยะๆ เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่ทีมนักเขียนตัวจริง (มีเครดิตทั้งหมดเจ็ดคน) ช่วยกันเขียนบทและเนื้อเรื่อง รวมถึงผู้กำกับ Marcus Adams ด้วย หลังจากบทนำสั้นๆ ที่ดำเนินเรื่องในช่วงปลายทศวรรษ 1970 ในโมร็อกโก ซึ่งดูน่าสนใจกว่าหนังส่วนใหญ่ในภาพรวม เราเริ่มพบกับเหล่าฮีโร่ที่อัดแน่นอยู่ในตัว มีทั้งหมดแปดคน อาจจะอาศัยอยู่ในอาคารหรืออพาร์ตเมนต์เดียวกัน ยกเว้น Lucy (Marsha Thomason) ที่ดูเหมือนจะอาศัยอยู่บนเรือใกล้ๆ อาคาร ถ้าฉันไม่แน่ใจ เป็นเพราะ Adams ไม่สามารถอธิบายตัวละคร ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละคร หรือความสัมพันธ์ระหว่างสถานที่หนึ่งกับอีกสถานที่หนึ่งได้อย่างชัดเจน การที่ผู้ชายห้าคนในจำนวนหนึ่งดูคล้ายกัน และแต่งตัวเหมือนกันหมดก็ไม่ได้ช่วยอะไร ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อหนังดำเนินไป ตัวละครต่างๆ ก็ปรากฏตัวและหายตัวไปอย่างไร้จุดหมายเป็นระยะๆ ข้อเท็จจริงนี้บ่งบอกถึงปัญหาจังหวะที่ก่อกวนหนังในหลายแง่มุม บ่อยครั้งที่เราไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมตัวละครถึงทำในสิ่งที่กำลังทำอยู่ ณ ขณะนั้น เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเป็นข้ออ้างในการนำตัวละครไปอยู่ในสถานการณ์สยองขวัญ/ระทึกขวัญแบบเดิมๆ ที่ซึ่งพวกเขาเดินช้าๆ ไปทั่วสถานที่ด้วยความหวาดกลัว สะดุ้งตกใจในรูปแบบต่างๆ จนกระทั่งในที่สุดมีบางสิ่งที่มองไม่เห็นมาฆ่าพวกเขา ฉากเหล่านี้มักจะทำได้ดี และบางครั้งก็ดี แต่ในบริบทของหนังแล้ว มันแทบไม่มีผลกระทบทางอารมณ์เลย ส่วนใหญ่ของ เป็นเหมือนตัวอย่างฉากหลอนๆ เนื้อเรื่องแทบจะไม่มีความเชื่อมโยงกันเลย ปัญหาใหญ่คือ ตัวร้ายหลักไม่เคยถูกแสดงให้เห็น อธิบาย หรือกำหนดกฎเกณฑ์ให้ปฏิบัติตามอย่างชัดเจน ตลอดช่วงส่วนใหญ่ของหนัง ตัวร้ายมักจะมองไม่เห็น ตัวร้ายที่มองไม่เห็นมักจะเป็นปัญหา และมักบ่งบอกถึงความบกพร่องด้านงบประมาณและ/หรือจินตนาการ แปลกที่ตอนจบกลับมีตัวร้ายที่เป็นรูปธรรม และหนังกลับกลายเป็นหนังระทึกขวัญที่ค่อนข้างธรรมดา ซึ่งเราต้องเดาดูว่านักแสดงที่ถูกสิงคือใคร ถึงแม้ว่าเนื้อเรื่องจะดูมีความหวัง และตอนจบก็ถือว่าพัฒนาขึ้นบ้าง แม้จะไม่ได้โดดเด่นกว่าความซ้ำซากจำเจ แต่ Long Time Dead กลับเต็มไปด้วยข้อบกพร่องร้ายแรงทั้งด้านการกำกับ การถ่ายทำ (บ่อยครั้งหนังเรื่องนี้มืดมนเกินไป) และการแสดง เกินกว่าจะแนะนำให้ชม ผมให้เกรด 4 (เทียบเท่ากับเกรด “F สูง”) เพราะฉาก “น่ากลัว” และฉากตายบางฉากมีความเหมาะสม ไอเดียเบื้องหลังที่ดี และไคลแม็กซ์ที่น่าสนใจกว่าเล็กน้อย หนังน่าจะดีกว่านี้มากถ้าเน้นฉากเปิดเรื่องและเหตุการณ์ต่อๆ มาของเบ็คเกอร์และพ่อของตัวละครที่ถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลจิตเวช แต่น่าเสียดายที่มันไม่เป็นเช่นนั้น หวังว่าครั้งหน้าอดัมส์จะทำได้ดีขึ้น ⭐ 4/10 Long Time Dead เปิดมาด้วยคำบรรยายที่บอกเราว่าเรากำลังอยู่ใน ‘โมร็อกโก 1979’ ที่ซึ่งกลุ่มคนกำลังทำพิธีกรรมเรียกวิญญาณ แต่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเมื่อปีศาจไฟที่เรียกว่าจินน์ปรากฏตัวขึ้นและคาดว่าจะฆ่าทุกคน… จากนั้น Long Time Dead ก็ตัดมาที่ลอนดอนในปัจจุบัน ซึ่งเพื่อนร่วมบ้านสี่คน ได้แก่ ร็อบ (โจ อับโซลอม), เลียม (อเล็กซ์ นิวแมน), เว็บสเตอร์ (ลูคัส ฮาส) และสเตลล่า (ลาร่า เบลมอนต์) กำลังวางแผนที่จะออกไปเที่ยวกลางคืน พวกเขาไปพบกับเพื่อนร่วมบ้านคนใหม่ที่กำลังจะเป็นพ่อค้ายา โจ (เมล ไรโด) และเพื่อนอีกสามคน ได้แก่ ลูซี่ (มาร์ชา โทมาสัน), สเปนเซอร์ (เจมส์ ฮิลเลียร์) และแอนนี่ (เมลานี กัตเทอริดจ์) แฟนสาวของเลียม ระหว่างนั่งอยู่ในคลับ พวกเขาก็เริ่มพูดคุยกันว่าอะไรคือหัวข้อที่ดังที่สุดในชีวิต จากหัวข้อที่ฟังดูไร้เดียงสานี้ หัวข้อของพิธีกรรมเรียกวิญญาณจึงถูกหยิบยกขึ้นมา และด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขาทั้งหมดจึงตัดสินใจที่จะทำพิธีกรรมเรียกวิญญาณ พวกเขาพบสถานที่ที่เหมาะสมซึ่งดูเหมือนจะอยู่ในห้องใต้หลังคาเหนือคลับ และเริ่มต้นขึ้น แต่โชคร้ายที่พวกเขาปล่อยปีศาจจินน์ไฟออกมา ซึ่งสะกดว่า ‘ALL DIE’ บนกระดานวีจา ซึ่งสร้างความหวาดผวาให้กับทุกคน อย่างที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็น ไม่นานหลังจากที่แอนนี่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุและมีรอยไหม้บนร่างกาย สมาชิกที่เหลือในกลุ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงทำการค้นคว้า ซึ่งนำไปสู่คำตอบที่ไม่คาดคิด และการค้นพบว่าบางทีอาจไม่ใช่ทุกคนจะเป็นอย่างที่เห็นหรือเป็นอย่างที่พวกเขาอ้าง เมื่อเพื่อนๆ จำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ จึงต้องหาวิธีส่งปีศาจจินน์ชั่วร้ายกลับคืนมา ก่อนที่มันจะทำภารกิจสังหารทุกคนที่เรียกมันออกมาสำเร็จ… กำกับโดย อดัม มาร์คัส ผมคิดว่าการร่วมทุนสร้างระหว่างอังกฤษและฝรั่งเศสเรื่องนี้ค่อนข้างเรียบง่ายและไม่ซับซ้อนในการใช้เวลา 90 นาที บทภาพยนตร์โดย อีตัน อาร์รูซี, คริส เบเกอร์, แดเนียล บรอนไซต์ และแอนดี้ เดย์ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ และผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าต้องใช้นักเขียนถึงสี่คนถึงจะเขียนเรื่องนี้ได้ โดยรวมแล้ว ค่อนข้างจะดำเนินเรื่องช้าและไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น ตัวละครก็จืดชืดและคล้ายกันมาก โดยส่วนใหญ่ดูและฟังดูเหมือนกันเป๊ะ มีเพียงลูซี่เท่านั้นที่ฉันแยกแยะออกได้ชัดเจน เพราะเธอเป็นคนผิวดำ ส่วนโจก็เพราะผมของเขา! คนอื่นๆ แทบจะไม่เข้าใจฉันเลย ทำให้ยากที่จะสนใจใครหรืออะไรทั้งนั้น โอ้ แล้วก็พวกเขาเป็นพวกวัยรุ่นที่น่ารังเกียจแบบแผน ซึ่งไม่ได้ช่วยอะไรหนังเลย บทหนังยังมีข้อผิดพลาดทางตรรกะหลายอย่าง ในตอนท้ายฉันอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญที่เด็กๆ กลุ่มหนึ่งบังเอิญทำพิธีกรรมเรียกวิญญาณออกมาและอัญเชิญปีศาจตัวเดียวกับที่เจ้าของบ้านและพ่อของพวกเขาเคยทำเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งเป็นเรื่องที่พวกเขาเพิ่งมารู้ทีหลังในภาพยนตร์ มีอีกฉากหนึ่งที่ผมคิดถึงอยู่ตลอดเลย มันคือฉากที่เหมือนกับหนังเรื่อง Long Time Dead เลย แถมบทยังเพี้ยนๆ อีกด้วย ตอนที่คนสองคนบุกเข้าไปในบ้านที่มีตำรวจเฝ้า แล้วเปิดไฟ แต่ตำรวจที่เฝ้าอยู่ดันมองไปทางตรงข้ามพอดี แถมยังหันกลับมามองบ้านแค่ไม่กี่วินาทีหลังจากไฟดับอีกต่างหาก ผมยังเกลียดกลยุทธ์ขู่ที่ผู้กำกับมาร์คัสใช้อีก คือตอนที่คนได้ยินเสียงแล้วมี “เพื่อน” คนหนึ่งมาจับไหล่แล้วขอโทษที่ทำให้พวกเขากลัว คนพวกนี้คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หากคุณชื่นชอบหนังแนววัยรุ่นหนีตายจากคำสาป เราขอแนะนำ: Q: หนังเรื่องนี้น่ากลัวมากไหม? A: เป็นหนังที่ “น่ากลัวแบบสนุกๆ” ครับ มีฉาก Jump Scare ให้ตกใจเป็นระยะๆ และฉากการตายที่ค่อนข้างโหด แต่ไม่ได้กดดันทางจิตใจจนเกินไป เหมาะสำหรับคนที่ชอบดูหนังสยองขวัญเพื่อความตื่นเต้น Q: “Djinn” (ญิน) คือตัวอะไร? A: ญิน เป็นอมนุษย์ชนิดหนึ่งตามความเชื่อของศาสนาอิสลามและตำนานอาหรับครับ มีลักษณะคล้ายกับ “จีนี่” ในตะเกียงวิเศษ แต่ไม่ได้ใจดีเสมอไป ในหนังเรื่องนี้นำเสนอญินในฐานะปีศาจที่ชั่วร้ายและทรงพลัง Q: จริงเหรอที่ ทอม ฮาร์ดี้ เล่นเรื่องนี้? A: จริงครับ! เขามีบทบาทเล็กๆ เป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อนชื่อ “สแปซ” (Spaz) ซึ่งเป็นหนึ่งในผลงานภาพยนตร์เรื่องแรกๆ ของเขาเลยทีเดียว ก่อนที่เขาจะกลายเป็นซูเปอร์สตาร์ระดับโลกที่เราเห็นในปัจจุบัน เป็นเรื่องสนุกที่จะได้ย้อนกลับไปดูเขาในสมัยนั้นครับ! บทสรุป: คือหนัง Slasher สัญชาติอังกฤษที่ดูสนุกและทำได้ถึงเครื่องในแนวทางของตัวเอง แม้มันอาจจะไม่ได้สร้างสรรค์อะไรใหม่ แต่ก็มอบความบันเทิงสยองขวัญได้ตามที่แฟนๆ คาดหวัง เป็นหนังที่เหมาะจะเปิดดูในคืนฮาโลวีนหรือเวลาที่อยากดูอะไรง่ายๆ ที่น่าตื่นเต้นนักแสดงนำและผู้กำกับ
โปสเตอร์หนัง
รีวิวและบทวิเคราะห์
ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
คำถามที่พบบ่อย (Q&A)