นักแสดงนำและผู้กำกับ
เดนเซล วอชิงตัน (Denzel Washington) รับบทเป็น พันตรี เบน มาร์โค
เมอรีล สตรีป (Meryl Streep) รับบทเป็น วุฒิสมาชิก เอเลนอร์ เพรนทิส ชอว์: การแสดงที่ทั้งทรงพลัง, น่าเกรงขาม, และน่าขนลุกในเวลาเดียวกัน จนทำให้เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ
ลีฟ ชไรเบอร์ (Liev Schreiber) รับบทเป็น เรย์มอนด์ ชอว์
ผู้กำกับ: โจนาธาน เดมมี่ (Jonathan Demme) ผู้กำกับรางวัลออสการ์จากผลงานมาสเตอร์พีซในตำนานอย่าง The Silence of the Lambs (อำมหิตไม่เงียบ) ! ซึ่งเขาก็ได้นำความสามารถในการสร้างความระทึกขวัญทางจิตวิทยามาใช้ในหนังเรื่องนี้ได้อย่างยอดเยี่ยม
โปสเตอร์หนัง
รีวิวและบทวิเคราะห์
The Manchurian Candidate คือหนังทริลλερ-การเมืองที่ “ฉลาด” และ “เข้มข้น” อย่างยิ่ง
การตีความใหม่ที่เข้ากับยุคสมัย: หนังเรื่องนี้ประสบความสำเร็จในการเปลี่ยนศัตรูจาก “ลัทธิคอมมิวนิสต์” ในเวอร์ชั่นต้นฉบับ มาเป็น “อิทธิพลของบรรษัทข้ามชาติ” ซึ่งเป็นประเด็นที่น่ากลัวและสมจริงอย่างยิ่งสำหรับผู้ชมในยุค 2000
บรรยากาศที่น่าหวาดระแวง: หนังสร้างบรรยากาศของความ “Paranoia” หรือความหวาดระแวงไม่ไว้ใจใครได้อย่างยอดเยี่ยม ผู้ชมจะถูกดึงเข้าไปสู่ความสับสนของตัวละครเอกและไม่แน่ใจว่าอะไรคือเรื่องจริง อะไรคือภาพหลอน
การแสดงระดับเทพ: การปะทะกันของ เดนเซล วอชิงตัน และ เมอรีล สตรีป คือสิ่งที่คุ้มค่าที่สุดในการดูหนังเรื่องนี้ ทั้งสองคนมอบการแสดงที่เฉียบขาดและทรงพลัง
IMDb: ให้คะแนน 6.6/10
Rotten Tomatoes: ได้รับคะแนนจากฝั่งนักวิจารณ์สูงถึง 80% (Certified Fresh) ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันคุณภาพในฐานะหนังทริลเลอร์ชั้นดี
frankwiener
⭐ 6/10
แม้ว่านักแสดงหลายคนจะแสดงได้อย่างยอดเยี่ยมในภาพยนตร์ระทึกขวัญการเมืองที่ทั้งน่าสะเทือนใจและมักจะรุนแรงเรื่องนี้ แต่แองเจลา แลนส์เบอรีกลับโดดเด่นในบทบาทอันยอดเยี่ยมของเธอในบทบาทของผู้หญิงที่ไม่เพียงแต่ครอบงำลูกชายและสามีของเธอเท่านั้น แต่ยังต้องการครอบครองประเทศชาติ หรือแม้กระทั่งโลก! ท้ายที่สุดแล้ว นี่คือชัยชนะของแองเจลา และฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงได้รับเลือกเป็นอันดับสองรองจากนักแสดงคนอื่นๆ ถึงแม้ฉันจะชอบเจเน็ต ลีห์มาก แต่เธอกลับได้รับบทบาทที่แปลกประหลาดและค่อนข้างเล็กน้อยในเรื่องนี้ ซึ่งฉันเชื่อว่าเป็นเพียงการจงใจเบี่ยงเบนความสนใจ เพราะเธอไม่เคยมีอิทธิพลต่อเมเจอร์ มาร์โก (ซินาตร้า) ในฐานะเอเจนต์ที่ทำงานให้กับทั้งสองฝ่าย และอย่าไปสนใจเรื่องที่ว่า “Pinocchio” กำลังฉายอยู่ที่โรงภาพยนตร์แมนฮัตตัน ซึ่งเธอกับเมเจอร์ มาร์โกเดินผ่านกันในรถแท็กซี่ เพราะนั่นอาจเป็น “เบาะแส” ที่จงใจเช่นกัน ถึงแม้ว่าลีห์และโทนี่ เคอร์ติส รวมถึงเรื่องการหย่าร้างอันน่าตื่นเต้นของพวกเขา จะได้รับความนิยมอย่างมากในตอนนั้น แต่แองเจลาก็สมควรได้รับเลือกให้อยู่ในอันดับต้นๆ ของเรื่องนี้
เมื่อผมอ่านเจอว่าแลนส์เบอรีปรากฏตัวในภาพยนตร์เต็มเรื่องเพียง 54 เรื่องจนถึงปัจจุบัน ตัวเลขดูเหมือนจะน้อยเกินไป เพราะเธอสร้างความประทับใจอย่างมากในการแสดงหลายเรื่องของเธอ ตั้งแต่แนนซี สาวใช้ในภาพยนตร์เรื่อง “Gaslight” และซีบิลในภาพยนตร์เรื่อง “The Picture of Dorian Grey” จนถึงทุกวันนี้ ผมยังคงหลอนกับความทรงจำที่ซีบิลผู้น่าสงสารร้องเพลง “Goodbye, Little Yellow Bird” ในเรื่องหลัง แลนส์เบอรีแสดงได้อย่างมีประสิทธิภาพหลากหลาย ตั้งแต่มิสมาร์เปิลผู้ใจดีแต่ไม่โอ้อวด ไปจนถึงเอลีนอร์ ชอว์ อิเซลินผู้ทรงพลังและน่ารังเกียจในเรื่องนี้
นอกจากแลนส์เบอรีที่สูงใหญ่แล้ว การแสดงที่ยอดเยี่ยมของแฟรงก์ ซินาตรา, ลอว์เรนซ์ ฮาร์วีย์, เจเน็ต ลีห์, จอห์น แมคไอเวอร์, เฮนรี ซิลวา และเจมส์ เกรกอรีในบทพ่อเลี้ยงตัวตลกจอมกวน ก็ล้วนเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ภาพยนตร์ระทึกขวัญทางการเมืองเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ ผมคิดว่าผู้กำกับจอห์น แฟรงเคนไฮเมอร์ และผู้เขียนบทจอร์จ แอ็กเซลร็อด ควรได้รับคำชมเชยที่ยังคงความใกล้เคียงกับนวนิยายต้นฉบับของริชาร์ด คอนดอน และภาพขาวดำที่ดูจืดชืดก็ช่วยเสริมบรรยากาศที่หม่นหมองและน่าสะพรึงกลัว การถ่ายทำฉากล้างสมองที่แยกออกเป็นสามส่วนนั้น ถือเป็นประสบการณ์การชมภาพยนตร์ที่แปลกใหม่และน่าจดจำ
ผมไม่เข้าใจเลยว่า Jocelyn Jordan (Leslie Parrish) เคยเห็นผลงานชิ้นไหนใน Raymond Shaw บ้าง และเราคงเคยเห็น Harvey ในบทบาทตัวละครที่มืดมนและครุ่นคิดมาก่อนแล้ว (เช่น “Room at the Top”, “Butterfield Eight” ฯลฯ) แต่ใครจะเล่นบทตัวละครที่เศร้าหมองนี้ได้แม่นยำกว่านี้อีก? สำหรับพาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ที่ว่า “พายุเฮอริเคนรุนแรงพัดถล่มมิดเวสต์” พวกคุณในมิดเวสต์เคยเจอพายุเฮอริเคนถล่มโดยตรงบ้างไหม? ผมรู้เรื่องพายุทอร์นาโดและน้ำท่วม แต่พายุเฮอริเคนถล่มโดยตรง? นั่นเป็นความพยายามสร้างอารมณ์ขันแบบแยบยลอีกครั้งของผู้กำกับหรือเปล่า? อย่างไรก็ตาม ฉันจะไม่มองดูดอกไฮเดรนเยียดอกอื่นโดยไม่รู้สึกหวั่นไหวหรือหวาดกลัวอีกต่อไป
ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
หากคุณชื่นชอบหนังแนวทริลเลอร์-สมคบคิดทางการเมือง เราขอแนะนำ:
The Manchurian Candidate (1962) : เวอร์ชั่นต้นฉบับขาว-ดำสุดคลาสสิก ที่คอหนังตัวจริงควรหามาชมเพื่อเปรียบเทียบ
JFK (1991) : สุดยอดหนังทฤษฎีสมคบคิดทางการเมืองที่เข้มข้นที่สุดเรื่องหนึ่ง
Shutter Island (2010) : หนังทริลเลอร์-จิตวิทยาที่ตัวเอกต้องเผชิญกับความทรงจำที่บิดเบือนและความจริงที่น่าตกใจ
Captain America: The Winter Soldier (2014) : หนังซูเปอร์ฮีโร่ที่แก่นของเรื่องคือหนังทริลเลอร์-การเมืองสไตล์ยุค 70s อย่างแท้จริง
คำถามที่พบบ่อย (Q&A)
Q: หนังเรื่องนี้เป็นหนังแอ็คชั่นหรือเปล่า?
A: เป็นหนัง “ทริลเลอร์-จิตวิทยา-การเมือง” เป็นหลักครับ แม้จะมีฉากแอ็คชั่นที่ตึงเครียด แต่หัวใจของหนังคือความระทึกขวัญที่มาจากการสืบสวน, ความกดดันทางจิตใจ, และเกมการเมือง ไม่ใช่หนังบู๊ล้างผลาญ
Q: จำเป็นต้องดูเวอร์ชั่นเก่าปี 1962 ก่อนไหม?
A: ไม่จำเป็นเลยครับ เวอร์ชั่นปี 2004 นี้เล่าเรื่องราวของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์และถูกปรับให้เข้ากับยุคสมัยใหม่แล้ว แต่การได้ดูเวอร์ชั่นเก่าทีหลังก็จะทำให้เห็นถึงความแตกต่างในการตีความที่น่าสนใจครับ
Q: หนังเรื่องนี้สร้างจากเรื่องจริงเหรอ?
A: ไม่ใช่ครับ เป็นเรื่องแต่งที่ดัดแปลงมาจากนวนิยายของ ริชาร์ด คอนดอน แต่หนังเรื่องนี้ได้หยิบเอาความกลัวในโลกแห่งความจริงเกี่ยวกับทฤษฎีสมคบคิด, การล้างสมอง, และอิทธิพลของกลุ่มอำนาจมืดมาใช้ได้อย่างน่าขนลุก
บทสรุป: The Manchurian Candidate คือหนังทริลเลอร์-การเมืองชั้นเยี่ยมที่ทั้งฉลาด, ตึงเครียด, และเต็มไปด้วยการแสดงระดับเทพ เป็นการรีเมคที่ประสบความสำเร็จและยังคงความน่าสนใจมาจนถึงทุกวันนี้ หากคุณเป็นแฟนหนังแนวสืบสวนสมคบคิดที่เข้มข้น นี่คือผลงานที่คุณไม่ควรพลาด