Talk to Me (2023) จับ มือ ผี

นักแสดง

Sophie Wilde โซฟี ไวลด์

Alexandra Jensen อเล็กซานดรา เจนเซ่น

Joe Bird โจ เบิร์ด

Otis Dhanji โอติส ดานจิ

ผู้กำกับ

Danny Philippou

Michael Philippou

รีวิว Talk to Me (2023) จับ มือ ผี

⭐ จดอ. JUST ดู IT.

🤩 คะแนน: 6/10 ดาว

เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป แม้แต่เรื่องลี้ลับซ่อนอันตรายก็สามารถกลายเป็นความสนุกของวัยรุ่น คือการสำรวจอำนาจของ “มืออาถรรพ์” ที่ผู้ใดจับมันแล้วลั่นวาจาว่า “พูดกับฉัน” จะสามารถติดต่อสื่อสารกับ “ผี” แน่นอนว่าความ “คึกคะนอง” ไม่เคยจบลงด้วย Happy Ending นี่คือรถไฟเหาะแห่่งความกลัวที่จะพาทุกคนไปสัมผัสความสยองอย่างที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนนับตั้งแต่ Jordan Peele และ Ari Aster การมาถึงของคู่แฝดยูทูบเบอร์ Danny & Michael Philippou แห่งช่องสายปั่นอย่าง RackaRacka อาจเป็นการเปิดตัว “สุดยอดผู้กำกับสายสยอง” คนใหม่แห่งยุคก็เป็นได้ ประสบการณ์อันโชคโชนในการทำหนังสั้นอัดแน่นด้วยสตันท์ของคู่แฝด ทำให้ไม่มุมไหน ชวนให้เรารู้สึกว่านี่เป็น “หนังเรื่องแรก” ช็อตดูเพอร์เฟกต์ วิชวลคมกริบ กำกับการแสดงถึงอารมณ์ หรือแม้กระทั่งการตัดต่อล้วนเต็มไปด้วยไอเดียสดใหม่ นี่คือการดูดหนังที่ทำให้เรารู้สึกขวัญผวา แต่ก็กระปรี้กระเปร่าในขณะเดียวกัน

ส่วนที่แข็งแรงเป็นพิเศษของ คือบทภาพยนตร์ที่เปิดโอกาสให้ผู้ชมตีความได้หลากหลาย “ดูหนังเรื่องนี้ได้หลากหลายมุมมอง” มองเป็นหนังสยองขวัญเอาสนุก หนังก็สามารถมอบประสบการณ์หลอนจนตัวเกร็งกับ “ฉากผีเข้า” ที่คาดเดาอะไรไม่ได้ แถมไม่ได้สักแต่จะอัด Jump Scare ให้เราตกใจ พวกเขาค่อย ๆ ล่อคนดูให้ติดกับดักในความมืด ก่อนจะช็อคเราด้วยความผวาแบบหนีไม่พ้น แกล้มด้วยความรุนแรงที่ใช้ไม่บ่อยแต่ได้ผลกระทบติดตาทุกครั้งที่เลือดสาดหากมองในเชิงความเป็น Elevated Horror (หนังสยองที่เน้นมุมมองเชิงเปรียบเทียบกับบริบทสังคม) ก็ไม่ได้มีแค่มิติเดียว มุมหนึ่งหนังกำลังพูดถึงสังคมยุคใหม่ที่ผู้คนเริ่มไม่พูดไม่จาตัดขาดกันด้วยความรู้สึกที่อัดภายใน ไม่กล้าเปิดอกพูดกันต่อหน้าจนทำให้ความสัมพันธ์รอบตัวนั้นแย่ลง การสื่อสารถูกแทนที่ด้วย Social Media หรือซ้ำร้ายมันกลายเป็น “มืออาถรรพ์” แทนที่จะคุยกันตรง ๆ ดันไปคุยผ่านผีที่ไม่มีอะไรพิสูจน์ได้ว่า “มาดีหรือมาร้าย” ประเด็นนี้นำพาไป สู่ ดราม่าที่หนักแน่นเข้าใจหัวอกของตัวละคร เธอและเขาไม่ได้ดูเป็นแค่ “ตัวละครโง่” ชอบหาเรื่องใส่ตัว แต่ปมในใจต่างหากที่บังหนทางสว่างเอาไว้

แต่มุมมองที่เราสนใจพิเศษ คือเปรียบเปรยให้ “มืออาถรรพ์” คือสิ่งเสพย์ติดรูปแบบใหม่ ถึงหนังจะมีการทำพิธีกรรมอัญเชิญวิญญาณ แต่ภาพที่ปรากฏบนจอแทบไม่ต่างจากการละเล่นของวัยรุ่นที่คึกคะนอง “ทุกคนรู้ดีว่ามันอันตรายเข้าขั้นถึงตาย” แต่ความอันตรายนี่แหละมันช่างเย้ายวนใจ เพราะในช่วงเวลาเล็ก ๆ ที่ได้ลองสัมผัส มันคือโลกใบใหม่ ความรู้สึกที่มากกว่า และอารมณ์มากมายที่ได้ปลดแอก นิด ๆ หน่อยอาจไม่เป็นไร.. แต่ถ้า “เลยป้าย” เมื่อไหร่ไม่เคยมีใครได้กลับมาเหมือนเดิม มิตินี้ทำให้ขวัญผวามากกว่าเรื่องผีสาง เพราะ “จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว” หากเราไม่สามารถแยกได้ว่าอะไรจริงหรือหลอก ชีวิตก็ไม่ต่างจากแขวนอยู่บนเส้นด้ายไม่เพียงแค่การกำกับที่เข้าขั้นเพอร์เฟกต์ Sophie Wilde (รับบท Mia) ได้มอบหนึ่งในการแสดงที่ดีที่สุดของปี 2023 ผ่านบทบาทวัยรุ่นสาวใจแหลก แววตาของคนที่สับสนหลงทาง สะกดเราให้หลงตามเธอไปในทุกสถานการณ์ ทั้งตอนที่เป็นคนปกติ หรือตอนถูกผีสิงร่างกลายเป็นบางสิ่งเกินจะอธิบาย ส่วนที่ว้าวไม่แพ้กันคือเหล่านักแสดงสมทบไม่ว่าจะรุ่นเล็กหรือใหญ่ ทุกตัวละครดูเป็นคนจริง ๆ ตอบโต้สื่อสารกับแบบคนสมัยใหม่จริง ๆ ทุกคนช่วยให้โลกของ  ออกมาสมจริงมีลมหายใจและความตายซ่อนอยู่ในเงามืด

บรรยากาศแสนมาคุถูกถ่ายทอดผ่านนักแสดงเด็กอย่าง Joe Bird (รับบท Riley) หนุ่มน้อยน้องคนเล็กที่ต้องรับบทหนักในทุกด้าน ทั้งการถูกกดทับโดยครอบครัว ไปจนถึงตำแหน่ง “คนซวย” โดนผีเล่นงาน ใบ้ว่า “ฉากในห้องน้ำ” จะเป็นหนึ่งในภาพติดตาทุกคนที่ตีตั๋วใครดูแล้วไม่อินคงได้แต่บอกว่า “เสียใจด้วย” เพราะสำหรับเรานี่คือหนังสยองขวัญที่ลงตัวสุดทุกกระเบียดนิ้วนับตั้งแต่ Hereditary หนังสื่อสารกับเราในทุกมิติและทำเราว้าวกับเทคนิคการนำเสนอมากมายที่คู่แฝด Philippou ปล่อยของออกมาให้เราทึ่ง และคุณพระคุณเจ้านี่คือหนึ่งในหนังที่มีตอนจบยอดเยี่ยมที่สุด กลมที่สุด สวยที่สุด ถูกที่สุด ในบรรดาหนังสยองขวัญยุคใหม่มากมายที่พยายามสร้างสิ่งใหม่ ไม่เพียงสร้าง “มาตรฐานใหม่ของหนังสยองวัยรุ่น”แต่ยังเป็นหนึ่งในหนังสยองขวัญ.. ไม่สิ!“หนึ่งในหนังที่ยอดเยี่ยมที่สุดของปี 2023”

⭐ All in Movie

🤩 คะแนน: 6/10 ดาว

เป็นหนังสยองขวัญประจำปีนี้ที่ค่อนข้างเซอร์ไพรซ์มากพอสมควรในแนวทางของมัน สำหรับเราอาจจะยังไม่ได้รู้สึกว่าน่ากลัวมาก อาจมีตามขนบสูตรของหนังไปบ้าง แต่หนังก็บรรยากาศองค์รวมได้แปลกใหม่และแตกต่างจากหนังสยองขวัญที่ผ่านมา มีความไม่น่าไว้วางใจ ความอึดอัด ความระทึกที่อบอวลไปตลอดทั้งเรื่อง ชอบกลิ่นของหนังที่ดูมีความโหดและรุนแรงทั้งในแง่ของกายภาพและทางอารมณ์ แต่เอาจริงพอมองเป็นหนังผี มันก็เป็นหนังที่ผีหลอกของจริง 5555 ชอบมากที่หนังไม่ได้เน้นหลอกแบบ jump scare แต่กลับสร้างบรรยากาศชวนหลอน เน้นขับเคลื่อนไปด้วยมิติของตัวละครควบคู่ไปกับความสยงอขวัญของหนัง อีกทั้งคอนเซ็ปต์หนังก็ใช้ได้เวิร์คและคุ้มมาก โดยเฉพาะกับช่วงท้ายและตอนจบที่ผูกเข้ากับคอนเซ็ปต์และเรื่องราวได้อย่างกลืนไปในเนื้อเดียว สามารถสร้างความตราตรึงได้ แม้หนังจะจบไปแล้วก็ตาม (ซึ่งก็อยากเห็นภาคต่อเลยว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป)สิ่งนึงที่ชอบมากคือความรู้สึกอันหนักหนาสาหัสที่ถูกถ่ายทอดออกมาผ่านตัวละครนางเอก ทั้งประเด้นการสูญเสียคนใกล้ชิด การที่เห็นคนรอบตัวบาดเจ็บเพราะตัวเธอเอง หรือการเลิกกับแฟนที่เสมือนว่าหนังพูดถึงภาวะของคนเป็นซึมเศร้าที่ต้องเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่โศกเศร้า เสียใจ ความรู้สึกผิด การจมปรักอยู่กับอดีต ทุกสิ่งอย่างที่มันถาโถมเข้ามามันเลยน่าเศร้ามากเลยจนนำไปสู่การที่สุดท้ายแล้วคนในโลกความจริงอาจรู้สึกว่าพึ่งพาไม่ได้ จึงต้องอาศัยมือสื่อวิญญาณเพื่อคุยกับวิญญาณ คล้ายว่าตัวละครกำลังตามหาพื้นที่ที่สบายใจแบบที่คนบนโลกไม่สามารถให้ได้ มวลอารมณ์ของหนังเลยมีความอึดอัดและหนักอึ้งอย่างมาก มอบมิติตัวละครได้ครบ อีกทั้งมันก็เปี่ยมด้วยเสน่ห์ที่หาได้ยากจากหนังสยองขวัญเรื่องอื่น