ดูหนัง The Road Home (1999) เส้นทางสู่รักนิรันดร์
ในยุคที่เต็มไปด้วยหนังรักฉูดฉาด วันนี้เราจะพาทุกท่านย้อนกลับไปชมผลงานระดับมาสเตอร์พีซของผู้กำกับชั้นครู จางอี้โหมว ที่จะมาเล่าเรื่องราวความรักอันบริสุทธิ์ได้อย่างเรียบง่ายแต่กลับตราตรึงอยู่ในหัวใจได้อย่างน่าอัศจรรย์ “The Road Home” คือภาพยนตร์ที่แจ้งเกิดให้กับซูเปอร์สตาร์ระดับโลกอย่าง จางจื่ออี๋ และเป็นหนังที่สวยงามทุกอณูอย่างแท้จริง
เรื่องย่อ
เรื่องราวเล่าผ่านมุมมองของ ลั่วหยูเซิง (รับบทโดย ซุนหงเหล่ย) นักธุรกิจหนุ่มที่เดินทางจากเมืองใหญ่กลับมายังบ้านเกิดในชนบทที่ห่างไกล หลังจากได้รับข่าวการเสียชีวิตของพ่อซึ่งเป็นครูประจำหมู่บ้านที่ทุกคนเคารพรัก เมื่อกลับมาถึง เขาก็ต้องพบกับความตั้งใจอันแน่วแน่ของแม่ ตี้ (รับบทโดย จ้าวเยว่หลิน) ที่ยืนกรานจะจัดพิธีศพตามธรรมเนียมโบราณ นั่นคือการให้ลูกผู้ชายในหมู่บ้านช่วยกัน “แบก” โลงศพของพ่อกลับมายังบ้าน แม้ว่าหนทางจะยาวไกลและยากลำบากก็ตาม
ความดื้อรั้นของแม่ทำให้หยูเซิงหวนนึกถึงเรื่องราวความรักครั้งแรกของพ่อกับแม่ในอดีต ภาพยนตร์ได้ตัดสลับภาพจาก “ปัจจุบัน” ที่เป็นสีขาว-ดำ ไปสู่ “อดีต” ที่เต็มไปด้วยสีสันสดใสของเรื่องราวเมื่อ 40 ปีก่อน ที่ซึ่ง ตี้ในวัยสาว (รับบทโดย จางจื่ออี๋) สาวงามที่สุดในหมู่บ้าน ได้ตกหลุมรัก ลั่วฉางหยู (รับบทโดย เจิ้งฮ่าว) ครูหนุ่มคนใหม่ที่เพิ่งย้ายมาจากในเมืองตั้งแต่แรกเห็น
เราจะได้เห็นความรักอันบริสุทธิ์ของตี้ที่พยายามจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิดกับชายที่เธอรัก ทั้งการแอบไปตักน้ำที่บ่อน้ำเก่าเพื่อจะได้เดินผ่านโรงเรียน, การทอผ้าสีสดใสเพื่อประดับโรงเรียนที่กำลังจะสร้างใหม่, หรือการวิ่งข้ามทุ่งนาเพื่อเอาอาหารไปให้คนรัก นี่คือเรื่องราวความรักที่เรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความอดทนและการรอคอยที่พิสูจน์คุณค่าของรักแท้เหนือกาลเวลา
อ่านรีวิวก่อน ดูหนัง
ทำความรู้จักทีมงานและนักแสดง
- ผู้กำกับ: จางอี้โหมว (Zhang Yimou)
- นักแสดงนำ:
- จางจื่ออี๋ (Zhang Ziyi) รับบท ตี้ (วัยสาว)
- ซุนหงเหล่ย (Sun Honglei) รับบท ลั่วหยูเซิง
- เจิ้งฮ่าว (Zheng Hao) รับบท ลั่วฉางหยู
- จ้าวเยว่หลิน (Zhao Yuelin) รับบท ตี้ (วัยชรา)
อยากติดตามผลงานอื่นๆ ของพวกเขาไหม? ลองค้นหาบนเว็บ Movie24HD ของเราได้เลย!
โปสเตอร์หนัง



รีวิวภาพรวม: ภาพยนตร์ที่งดงามราวกับภาพวาดมีชีวิต
“The Road Home” คือภาพยนตร์ที่เปรียบเสมือนบทกวีที่เล่าผ่านภาพได้อย่างสมบูรณ์แบบ จางอี้โหมว ใช้เทคนิคการเล่าเรื่องที่ชาญฉลาดโดยการใช้ สี เป็นตัวแบ่งแยกระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ภาพในอดีตที่เต็มไปด้วยสีสันสดใสสะท้อนถึงความรักที่เบ่งบานและความทรงจำอันงดงาม ในขณะที่ภาพปัจจุบันที่เป็นสีขาว-ดำก็สะท้อนถึงความโศกเศร้าและการสูญเสีย
จุดที่โดดเด่นที่สุดคือการแสดงของ จางจื่ออี๋ ในวัยเพียง 19 ปี นี่คือภาพยนตร์เรื่องแรกของเธอ แต่เธอกลับสามารถถ่ายทอดบทบาทของหญิงสาวผู้มีความรักอันบริสุทธิ์และแน่วแน่ได้อย่างน่าทึ่งและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ รอยยิ้มที่สดใสและการวิ่งที่เต็มไปด้วยความหวังของเธอกลายเป็นภาพจำที่คลาสสิกไปตลอดกาล
นี่คือภาพยนตร์ที่อาจจะไม่ได้มีบทสนทนาที่หวือหวา แต่ทุกภาพ ทุกการกระทำ สามารถสื่อสารอารมณ์ออกมาได้อย่างลึกซึ้ง เป็นหนังที่ดูแล้วรู้สึกอิ่มเอมใจและชำระล้างจิตใจได้อย่างแท้จริง
รางวัลการันตีคุณภาพ:
- ชนะเลิศรางวัล Silver Bear (Grand Jury Prize) จากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลิน ปี 2000
ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
หากคุณชื่นชอบภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องความรักได้อย่างงดงามและลึกซึ้ง เราขอแนะนำเรื่องเหล่านี้:
- Cinema Paradiso (1988): ภาพยนตร์สุดคลาสสิกจากอิตาลีที่ว่าด้วยเรื่องราวของมิตรภาพระหว่างเด็กชายกับคนฉายหนัง และเป็นจดหมายรักถึง “ภาพยนตร์”
- The Classic (2003) คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต: หนังรักจากเกาหลีใต้ที่เล่าเรื่องราวความรักของสองยุคสมัยที่เชื่อมโยงกันได้อย่างซาบซึ้ง
- House of Flying Daggers (2004) จอมใจบ้านมีดบิน: อีกหนึ่งผลงานของ จางอี้โหมว และ จางจื่ออี๋ ที่แม้จะเป็นหนังกำลังภายใน แต่ก็มีเรื่องราวความรักที่งดงามและงานภาพที่สวยงามไม่แพ้กัน
คำถามที่พบบ่อย (FAQ)
Q: ทำไมหนังถึงใช้ภาพสีสลับกับขาว-ดำ?
A: เป็นเทคนิคการเล่าเรื่องของผู้กำกับครับ ภาพสี ใช้เล่าเรื่องราวใน “อดีต” เพื่อแสดงถึงความทรงจำที่สดใส, มีชีวิตชีวา, และเต็มไปด้วยความรัก ในขณะที่ ภาพขาว-ดำ ใช้เล่าเรื่องใน “ปัจจุบัน” เพื่อแสดงถึงความโศกเศร้า, การสูญเสีย, และความเป็นจริงที่โหดร้าย
Q: นี่คือภาพยนตร์เรื่องแรกของ จางจื่ออี๋ จริงหรือไม่?
A: ใช่ครับ “The Road Home” ถือเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกที่เธอได้รับบทนำอย่างเต็มตัว และเป็นผลงานที่ทำให้เธอเป็นที่รู้จักและแจ้งเกิดในวงการภาพยนตร์ระดับโลก ก่อนที่จะโด่งดังเป็นพลุแตกจาก Crouching Tiger, Hidden Dragon ในปีต่อมา
Q: หนังเหมาะกับผู้ชมกลุ่มไหน?
A: เหมาะสำหรับคนที่ชื่นชอบหนังดราม่า-โรแมนติกที่เล่าเรื่องอย่างละเมียดละไม, ชื่นชมงานภาพสวยๆ, และต้องการดูหนังที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ อาจไม่เหมาะกับผู้ชมที่ชอบหนังที่เดินเรื่องเร็วหรือมีฉากหวือหวา