นักแสดงนำและผู้กำกับ
นาโอมิ วัตส์ (Naomi Watts) เดวิด ดอร์ฟแมน (David Dorfman) รับบทเป็น ไอเดน เคลเลอร์เดวีห์ เชส (Daveigh Chase) รับบทเป็น ซามาร่า มอร์แกนผู้กำกับ: กอร์ เวอร์บินสกี้ (Gore Verbinski) ผู้กำกับผู้มีสไตล์ภาพที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งต่อมาเขาได้ไปสร้างชื่อเสียงกระฉ่อนโลกกับไตรภาค Pirates of the Caribbean !
โปสเตอร์หนัง
รีวิวและบทวิเคราะห์: ปรากฏการณ์สยองขวัญข้ามทวีป
The Ring 1 คือหนึ่งในตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบที่สุดของ “การรีเมคที่ยอดเยี่ยม” หนังให้ความเคารพต่อต้นฉบับของญี่ปุ่นอย่างเต็มเปี่ยม แต่ในขณะเดียวกันก็ปรับเปลี่ยนสไตล์การเล่าเรื่องให้เข้าถึงผู้ชมในวงกว้างได้อย่างชาญฉลาด
บรรยากาศที่น่าขนลุก: หัวใจของหนังสไตล์ J-Horror คือการสร้างความน่ากลัวจาก “บรรยากาศ” ซึ่งหนังเรื่องนี้ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ โทนสีเขียว-ฟ้าที่หม่นหมองตลอดทั้งเรื่อง, เสียงประกอบที่หลอนประสาท, และภาพในวิดีโอเทปที่เหมือนฝันร้าย คือสิ่งที่สร้างความรู้สึกไม่ปลอดภัยให้ผู้ชมได้อย่างมีประสิทธิภาพความสยองทางจิตวิทยา: หนังไม่ได้เน้นฉากเลือดสาด แต่เน้นความกลัวที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจ ความคิดที่ว่าความตายกำลังนับถอยหลังเข้ามาหาเราคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุดฉากในตำนาน: ฉากไคลแม็กซ์ของเรื่องนี้ ถูกยกให้เป็นหนึ่งในฉากที่ “น่ากลัวที่สุด” ตลอดกาล และกลายเป็นภาพจำที่ถูกล้อเลียนและคารวะมาจนถึงทุกวันนี้IMDb: ให้คะแนนสูงถึง 7.1/10 Rotten Tomatoes: ได้รับคะแนนจากฝั่งนักวิจารณ์อย่างท่วมท้นถึง 71% (Certified Fresh) ซึ่งสูงมากสำหรับหนังรีเมคแนวสยองขวัญ
adamon
⭐ 6/10
The Ring เป็นหนึ่งในหนังสยองขวัญไม่กี่เรื่องที่ยังคงทำให้ผมสะดุ้งหลังจากดูซ้ำหลายรอบ และอาจจะเป็นหนึ่งในหนังแนวนี้เรื่องโปรดของผมด้วย ผมชื่นชมเสมอว่าหนังเรื่องนี้สามารถรักษาความตึงเครียดไว้ได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ผมนึกไม่ออกเลยว่ามีหนังเรื่องไหนที่สามารถสร้างบรรยากาศสยองขวัญและความน่าขนลุกได้ดีกว่านี้อีก ไม่ว่าจะดูกี่รอบก็ตาม เหตุผลหนึ่งที่ผมชอบหนังเรื่องนี้มากก็คือเนื้อเรื่องที่เราสามารถเชื่อได้ หนังสยองขวัญหลายเรื่องเน้นการหลอกคนดูมากเกินไป โดยไม่ได้คิดถึงพล็อตเรื่องมากนัก สำหรับผม หนังสยองขวัญแนวนี้ที่มีพล็อตเรื่องที่น่าเชื่อ ดีกว่าหนังที่เน้นเลือดสาดและฉากสะดุ้งสุดขีด ส่วนตัวผมคิดว่า ‘The Ring’ เป็นหนึ่งในหนังสยองขวัญที่ดีที่สุดในยุค 2000 เนื้อเรื่องเข้มข้น การแสดงยอดเยี่ยม ชวนขนลุก และยังคงมีประสิทธิภาพในการดูรอบสองและรอบสาม
schroeder-gustavo
⭐ 10/10
The Ring มักจะถูกวิจารณ์ในแง่ลบว่า “ช้าเกินไป” และบางคนถึงกับบอกว่า “ไม่มีอะไรเกิดขึ้น” ในหนัง เว้นแต่คุณจะเป็นโรคสมาธิสั้นหรืออะไรทำนองนั้น คุณอย่างน้อยก็ต้องชื่นชมสิ่งที่กอร์ เวอร์บินสกีทำสำเร็จในปี 2002 สิ่งที่เขาทำคือเขานำเอาแก่นเรื่องของ Ringu หนังสยองขวัญญี่ปุ่นแนวระทึกขวัญมาทำให้ระทึกขวัญและเต็มไปด้วยภาพที่น่าขนลุก ผมเป็นแฟนหนังสยองขวัญตัวยง และนี่เป็นหนึ่งในหนังที่ทำให้ผมรู้สึกไม่สบายใจที่สุด จังหวะที่น่าระทึก ภาพที่สวยงามเหลือเชื่อแต่แฝงไปด้วยความหลอน ทำให้หนังเรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่ ผมชอบหนังแนวเลือดสาด แต่เรื่องนี้เน้นความสยองขวัญเชิงจิตวิทยาและภาพมากกว่าเพื่อสร้างความหวาดกลัว ไม่มีฉากสะดุ้งตกใจ มีแต่การเล่าเรื่องที่ดี หนังอาจไม่ได้ตอบคำถามทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่ผู้ชม หากตั้งใจฟังให้ดี จะสามารถไขปริศนาเหล่านั้นได้ด้วยตัวเอง The Ring ชวนขนลุกสุดขีด เป็นหนึ่งในหนังสยองขวัญเรื่องโปรดตลอดกาลของผม เรียกได้ว่าถูกมองข้ามไปจริงๆ
refresh_daemon
⭐ 7/10
ภาพยนตร์เรื่องนี้ดัดแปลงจากต้นฉบับญี่ปุ่นแบบอเมริกัน แม้จะคงเนื้อหาเดิมไว้ แต่ก็ได้ดัดแปลงสูตรเล็กน้อยเพื่อให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ เรื่องราวยังคงเดิม นักข่าวคนหนึ่งหลังจากสูญเสียหลานสาวไปจากเหตุการณ์ลึกลับ ได้สืบสวนและค้นพบวิดีโอเทปต้องคำสาป ซึ่งทำให้ผู้ชมมีเวลาเหลือเพียงเจ็ดวัน เช่นเดียวกับภาคก่อนๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ให้ความสำคัญกับองค์ประกอบเหนือธรรมชาติมากนัก แต่เน้นไปที่ปริศนามากกว่า อย่างไรก็ตาม The Ring มีองค์ประกอบเหนือธรรมชาติมากกว่าทั้งฉบับและในภาพรวมมากกว่าฉบับก่อนหน้า ซึ่งอาจเป็นเพราะต้องการให้เห็นถึงหายนะที่ตัวเอกของเราต้องเผชิญได้ชัดเจนและสะเทือนอารมณ์มากขึ้น ในด้านภาพ The Ring ได้รับการเติมอะดรีนาลีนเข้าไป ทำให้ความลึกลับชวนครุ่นคิดของภาคแรกน้อยลง และน่าติดตามและน่าสะพรึงกลัวมากขึ้น โทนสีเย็นกว่าริงกุ และเรื่องราวยังแยกตัวและเน้นไปที่กลไกของวิญญาณมากกว่าเรื่องราวของมนุษย์ ซึ่งทำให้หนังดูน่าเกรงขามอย่างเห็นได้ชัด
ตัวเรื่องเองนั้นลึกลับกว่าเล็กน้อย เพราะเบื้องหลังของตัวร้ายค่อนข้างบางและอธิบายไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ตัวร้ายยังถูกถ่ายทอดออกมาอย่างชัดเจนว่ามีความชั่วร้ายอย่างไร้เหตุผล ซึ่งทำให้ฉากสำคัญอย่างน้อยสองฉากดูอ่อนลง ฉันคิดว่าตอนจบนั้นฉลาดกว่าเวอร์ชั่นก่อนๆ ฉันชอบที่ความสัมพันธ์ระหว่างเรเชล พระเอก และโนอาห์ พันธมิตรของเธอมีอะไรบางอย่างอยู่บ้าง แต่ก็ยังดูอ่อนแอเมื่อเทียบกับริงกุ ตรงที่มีประโยคหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการของความสัมพันธ์ได้อย่างแนบเนียน สำหรับหนังสยองขวัญแล้ว The Ring 1 เป็นตัวอย่างที่ค่อนข้างตรงไปตรงมา แต่ก็น่าขนลุกอยู่ดี การตัดทอนองค์ประกอบบางอย่างของภาคก่อนๆ ออกไป ช่วยให้เนื้อเรื่องเรียบง่ายขึ้น ไหลลื่นขึ้น และมีพื้นที่สำหรับความน่าขนลุกทางภาพมากขึ้น แต่ก็ทำให้ความซับซ้อนบางส่วนที่ช่วยให้เรื่องราวมีความลึกมากขึ้นหายไปด้วย ตัวหนังมีความน่ากลัวที่น่าประทับใจมากกว่า Ringu แต่ความสะท้อนของเนื้อเรื่องกลับอ่อนกว่าเล็กน้อย สรุปแล้ว The Ring โดยรวมก็ถือว่ามีประสิทธิภาพพอๆ กัน ถ้าอยากได้ความหลอนมากกว่านี้ก็ดูเวอร์ชันนี้ ถ้าอยากได้เนื้อหาเข้มข้นกว่านี้ก็ดู Ringu ความบันเทิงพอใช้ได้ 7/10
ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน
หากคุณหลงใหลในหนังสยองขวัญสไตล์ J-Horror เราขอแนะนำ:
Ringu (1998) :The Grudge (2004) จูออน โคตรผีดุ :It Follows (2014) :Sinister (2012)
คำถามที่พบบ่อย (Q&A)
Q: หนังเรื่องนี้น่ากลัวมากไหม?
A: น่ากลัวมากครับ! แต่เป็นความน่ากลัวในเชิงจิตวิทยาที่เน้นสร้างบรรยากาศกดดันและหดหู่ มีฉาก Jump Scare ที่ได้ผล แต่เสน่ห์ของมันคือความหลอนที่ค่อยๆ ซึมลึกเข้ามาในใจ
Q: ระหว่างเวอร์ชั่นอเมริกากับญี่ปุ่น (Ringu) ควรดูเรื่องไหนก่อน?
A: ทั้งสองเรื่องคือมาสเตอร์พีซครับ! เวอร์ชั่นอเมริกา (2002) อาจจะดูง่ายและมีโปรดักชั่นที่ทันสมัยกว่า เหมาะสำหรับคนเริ่มต้น ส่วนเวอร์ชั่นญี่ปุ่น (1998) จะมีความดิบและน่าขนลุกในแบบของตัวเอง ดูทั้งสองเรื่องจะทำให้คุณได้อรรถรสที่สมบูรณ์แบบที่สุด
Q: ผีในเรื่องคือซามาร่าหรือซาดาโกะ?
A: ในเวอร์ชั่นต้นฉบับของญี่ปุ่น ผีเด็กสาวมีชื่อว่า “ซาดาโกะ ยามามูระ” ครับ แต่ในเวอร์ชั่นรีเมคของอเมริกา ได้มีการเปลี่ยนชื่อเป็น “ซามาร่า มอร์แกน” เพื่อให้เข้ากับบริบทของเรื่อง แต่ทั้งสองคือตัวละครเดียวกัน
บทสรุป: The Ring คือหนังสยองขวัญระดับปรากฏการณ์ที่ยืนหยัดผ่านกาลเวลาได้อย่างสง่างาม เป็นผลงานที่ทั้งน่ากลัว, มีสไตล์, และฉลาดหลักแหลม มันคือหนังที่จะทำให้คุณหวาดระแวงทุกครั้งที่หน้าจอทีวีเปิดขึ้นมาเอง… และจำไว้ว่า… อย่ารับโทรศัพท์หลังดูวิดีโอจบ
